تاکی گناه...؟

کاش روزه ی خوب تر شدن می گرفتیم،روزه ی دروغ نگفتن،با وجدان بودن وبی انصافی نکردن
و کاش یک ماه از سال را هم اختصاص می دادیم به تعهد داشتن،به کارهای نیمه کاره را تمام کردن وحل کردن مشکلات که بیشتر و بیشتر می شود و مسئولیتشان را نمی پذیرد…
کاش به اندازه ی لااقل یک ماه از سال را،هر کسی،هر کار عاقلانه وبشر دوستانه ای که ار دستش بر می امد برای حل مشکلات و بهبود شرایط و زندگی ها می کرد و کاش بهانه ی ثابتی برای رفع کدورت ها،حق و ناحق ها و مال مردم خوری ها و ریشه کن کردن ظلم داشتیم….اگه سالی فقط یک ماه را هم برای همفکری ،همدلی،تغییر و ساختن اختصاص می دادیم،اینقدر مشکل و یأس وبلا تکلیفی روی هم تلنبار نمی شد.